سخت شدن سینتر چیست؟
سخت شدن زینتر فرآیندی است که در طی مرحله سرد شدن سیکل زینترینگ، تبدیل مارتنزیت ایجاد می کند.
یعنی پخت و عملیات حرارتی مواد متالورژی پودر در یک فرآیند ترکیب میشوند تا فرآیند تولید مواد مؤثرتر باشد و مزایای اقتصادی بهبود یابد.
ویژگی های سخت شدن زینتر:
1) پلاستیسیته فلز تا حد زیادی بهبود یافته است.در گذشته، آلیاژهای مبتنی بر نیکل که فقط با ریختهگری میتوانستند تشکیل شوند، اما نمیتوان آنها را با آهنگری تشکیل داد، میتوان از طریق آهنگری قالبی سختکننده متخلخل نیز ایجاد کرد، بنابراین انواع فلزات آهنگری را گسترش داد.
2) مقاومت تغییر شکل فلز بسیار کم است.به طور کلی، فشار کل آهنگری قالبی با سخت شدن تف جوشی تنها یک کسری تا یک دهم فشار آهنگری قالب معمولی است.بنابراین، فورج قالب بزرگتر را می توان روی تجهیزات با تناژ کوچک ساخت.
3) دقت پردازش بالا فرآیند تشکیل سختی تف جوشی می تواند قطعات دیواره نازک با اندازه دقیق، شکل پیچیده، ساختار دانه یکنواخت، خواص مکانیکی یکنواخت، کمک هزینه ماشینکاری کوچک را به دست آورد و حتی بدون برش قابل استفاده است.بنابراین، شکل دهی متخلخل روشی جدید برای دستیابی به برش کمتر یا بدون برش و شکل دهی دقیق است.
عوامل مؤثر در سخت شدن سینتر عمدتاً عبارتند از:عناصر آلیاژی، سرعت سرد شدن، چگالی، محتوای کربن.
سرعت سرد شدن سخت شدن سینتر 2 ~ 5 ℃ در ثانیه است و سرعت خنک شدن به اندازه کافی سریع است که باعث تبدیل فاز مارتنزیت در ماده می شود.بنابراین، استفاده از فرآیند سخت شدن سینتر می تواند فرآیند کربورسازی بعدی را نجات دهد.
انتخاب مواد:
سخت شدن سینتر به پودر مخصوص نیاز دارد.به طور کلی، دو نوع مواد متالورژی پودر مبتنی بر آهن وجود دارد که عبارتند از:
1) پودر مخلوط عنصری، یعنی پودر مخلوط مرکب از پودر عنصری مخلوط با پودر آهن خالص.رایج ترین پودرهای عناصر آلیاژی پودر گرافیت، پودر مس و پودر نیکل هستند.برای چسباندن پودر مس و پودر نیکل بر روی ذرات پودر آهن می توان از انتشار جزئی یا چسب استفاده کرد.
2) پرکاربردترین پودر فولاد کم آلیاژ در سخت شدن زینتر است.در تهیه این پودرهای فولادی کم آلیاژ، عناصر آلیاژی منگنز، مولیبدن، نیکل و کروم اضافه می شود.با توجه به اینکه عناصر آلیاژی همگی در آهن حل می شوند، سختی پذیری مواد افزایش می یابد و ریزساختار مواد پس از تف جوشی یکنواخت می شود.
زمان ارسال: مارس-09-2021